പാറാവ്
**************


ഞാൻ രാത്രികളുടെ കാവൽക്കാരിയാണ് .

ഇരുട്ട് എന്നെ ഭയക്കുന്നു.
മിന്നാമിന്നികൾ എനിക്ക് മുൻപേ ഓടിയൊളിക്കുന്നു .
എന്റെ കണ്ണിൽ ഇരുട്ടിന്റെ ആരും കാണാത്ത കയങ്ങളുണ്ട്

നക്ഷത്രങ്ങൾ എന്നെ നോക്കാറില്ല.
ചന്ദ്രന് വിളർപ്പാണെന്നും വഴികളിൽ പിളർപ്പാണെന്നും
പറഞ്ഞു മടങ്ങിപ്പോയ വവ്വാലുകൾ
എന്റെ മുടിപ്പടർപ്പിൽ കയറി ഒളിച്ചിരിക്കുന്നു.

നിശബ്‌ദത യാണ് എന്റെ കൂട്ടുകാരൻ.
ചീവീടുകൾ ചിലപ്പുകൾ ഉള്ളിലൊതുക്കി
കല്ലുകൾക്കടിയിൽ ഒളിച്ചിരിക്കുന്നു.

ആകാശത്തിനു ചാര നിറമാണ്.
മേഘങ്ങൾ കരിഞ്ഞു പോയിരിക്കുന്നു.
നെഞ്ചിനെ തുളച്ചു രക്തം ചിന്തുന്ന
ഓർമ്മകൾ
രാത്രി സഞ്ചാരികൾക്കായി ഞാൻ
മടിക്കുത്തിൽ കൂട്ടി വെച്ചിട്ടുണ്ട്.
ഭയം എനിക്ക് ലഹരിയാണ്.
അത് മോന്തി മോന്തി
ഞാനീ മരണമടഞ്ഞ വഴികൾക്കും
പ്രേതരൂപികളായ മരങ്ങൾക്കും കാവലിരിക്കുന്നു .


നീ വരണം.
നിനക്കായി ഇരുട്ട് ഞാൻ ബാക്കി വെച്ചിട്ടുണ്ട്.
അതു കുടിച്ചു നീയെനിക്കു മറ്റൊരു ലഹരിയാവണം .
ഇനിയുള്ള നിമിഷങ്ങൾ നമ്മളുടേതാണ്.
അന്ധകാരത്തിന്റെ സന്തതികളുടെ.