മഴമേഘം
************


വലിയ ചില കടലുകൾ
കര തേടി അലയുന്ന തീരങ്ങളിൽ
വെച്ചു കാണും  ഞാൻ നിന്നെ ..

ചെറിയോരരുവിക്കരയിൽ മുളച്ചിട്ടു
വടമായ്  വളർന്നു പടർന്നൊരു നിന്നെ .

പതിയെ ഞാനൊഴുകി യിറങ്ങും  തടവുന്ന
ശിലകളെ കൈകൊണ്ടു മെല്ലെയകറ്റി
പതയുന്ന ചുഴികളിൽ മെല്ലെക്കറങ്ങി
പിടയുന്ന നെഞ്ചിൽ കരം വെച്ച് പൊത്തി .

മുകളിലൊരാകാശം നീണ്ടു നിവർന്നു
ഇരുവശം കാടുകൾ കൂടിപ്പിണഞ്ഞു .
കിളികൾ ചിലയ്ക്കും മരങ്ങളിൽ തട്ടി
ഒഴുകിയിറങ്ങുന്ന കാറ്റിനെ നോക്കി

വെറുതെയുരുണ്ടു ഞാൻ ഉയരങ്ങളെന്റെ
പിറകിൽ നിഴലായകന്നു മറഞ്ഞു .
അകലെയാ താഴ്വര പടർന്നു കിടന്നു ഞാൻ
വികലമാം വഴികളെ മൂടി നടന്നു ..

ഒഴുകുകയാണെന്നു മത്സ്യം പറഞ്ഞു.
വരളുകയാണെന്നു വേനൽ മൊഴിഞ്ഞു.
അരുവി  തൻ  നെഞ്ചിലേക്കിടറി വീണു ,മനം
മധുരമായ്  മഴയായി  രാഗമണിഞ്ഞു


കനവിന്റെ യുള്ളിലെൻപുഴയെ ഞാൻ കണ്ടു
കാതങ്ങൾ അറിയാതെ ഓടി മറഞ്ഞു.
കമിതാവിനരികെ യണയുവാൻ വെമ്പി
നിനവിൽ മനോഹര ചിന്തകൾ വന്നു
.
അവസാനമില്ലാത്ത പ്രണയമായി തീർന്നും 
തടവിലൊതുങ്ങാ പ്രവാഹമായുതിർന്നും
കില് കിലെ പൊട്ടിച്ചിരിക്കാൻ കൊതിച്ചും
ഉതിർന്നു തകർന്നു ചിതറാൻ പഠിച്ചും

ഒരു നാൾ  ഞാനെത്തും നിൻ വിരിവാർന്ന നെഞ്ചിൽ
അതിൽ മുങ്ങി പൊങ്ങി ഞാൻ കടലിനെ തേടും .